ORIENTACYJNE WYSTĘPOWANIE CHORÓB GRZYBICZYCH W CIĄGU ROKU * * Również poza tymi okresami, występowanie tych chorób jest możliwe, zwłaszcza w przypadku sprzyjających i nieprzewidywalnych warunków klimatycznych! Szkodniki zwierzęce Do szkodników zwierzęcych należą larwy owadów, ślimaki, krety i myszy, które objadają korzenie, liście i źdźbła, usypują kopce ziemi i kopią korytarze do przechodzenia. Jeśli larwy owadów występują w większych ilościach, mogą powodować one znaczne szkody poprzez objadanie korzeni i niszczenie nadziemnych części roślin. Krety, nornice i myszy polne można zwalczać poprzez zakładanie na nie pułapek oraz za pomocą środków chemicznych. Larwy owadów i gąsienice Do najbardziej znanych i najczęściej występujących owadów wyrządzających szkody należą rodzaje komarnice łąkowe z rodzaju Tipula. Dorastające komarnice mają długie nóżki, cienkie ciało i wąskie, przezroczyste skrzydła. Larwy komarnicy występują przede wszystkim po wilgotnych okresach – późnym latem lub jesienią – oraz na terenach o klimacie wilgotnym i łagodnej zimie. Odżywiają się latoroślami i liśćmi znajdującymi się pod ziemią. Małe larwy komarnicy przeżywają zimę w stanie młodzieńczym. Dorastając osiągają długość ok. 40 mm. Ich główny okres karmienia przypada na kwiecień–maj. Objawy zakażenia to występowanie więdnięcia traw, powierzchnie stopniowo przybierają kolor słomianożółty, obumierają i pozostawiają gołe miejsca. Oznakami zakażenia masowego może być gromadzenie się wron lub szpaków, które na powierzchniach traw szukają pożywienia i dziobią pokrywę trawnika. Inne larwy owadów, które mogą powodować szkody na powierzchniach trawnikowych to drutowce (larwy sprężykowatych), pędraki (larwy chrabąszcza majowego, guniaka czerwczyka i ogrodnicy niszczylistki), gąsienice i larwy komarów. Szczególnie larwy występujące w dużych koloniach lub rodzinach lenia ogrodowego (Bibo hortulanus) powodują szkody na dużych powierzchniach pod powierzchnią trawnika. Jedzą one korzenie i inne części rośliny pod lub nad ziemią. Poprzez to powstają cienkie, luźno leżące pokrywy trawnika, które nieładnie wyglądają i są wrażliwe na suszę. Można je zdjąć jak tupecik i zwinąć. Nazwa Nazwa botaniczna Sty. Lut. Mrz. Kw. Maj Czer. Lip. Sier. Wrz. Paź. List. Gru. Pleśń śniegowa Microdochium nivale x x x x x x x Pałecznica trawowa Typhula incarnata x x x x x Brunatna plamistość liści Drechslera-, Cuvularia spp. x x x x x x Czerwona nitkowatość Laetisaria fuciformis x x x x x x x x x Zgorzel podstawy źdźbła Gaeumannomyces graminis x x x x x x x Dollar spot Sclerotinia homoeocarpa x x x x x Zgnilizna korzeni Phytium ultimum x x x x Rdza Puccinia spp. x x x x Czarcie kręgi Marasmius oreades x x x x x x x x x x x Puccinia spp. Rdza traw OBJAWY Różne rodzaje rdzy (rdza brązowa, żółta, czarna) powodują hamowanie wzrostu. Na liściach znajdują się krostki o różnej formie oraz przebarwienie. Rdza atakuje przede wszystkim trawy z gatunku wiechlin. ZWALCZANIE Należy dbać o dobre zaopatrzenie gleby w potas, dostateczną wilgotność gleby oraz szybkie przesychanie gleby oraz unikać zbyt krótkiego koszenia w okresie suchym, letnim. Pythium spp. Zgnilizna korzeni OBJAWY Szyjka korzenia przebarwia się na czarno i obumiera; widoczne obumarłe partie powierzchni liści, z partiami przebarwionymi na żółto; najpierw widoczne białe grzybnie, potem szara, błotnista masa. ZWALCZANIE W związku z tym, że mokra gleba i chłodne tempe- ratury sprzyjają rozwojowi grzyba, zapobieganie zgorzeli korzeniowej następuje poprzez aerację i posypywanie piaskiem oraz odpowiednie podlewanie oraz wyważone zasilanie gleby w składniki odżywcze. Gaeumannomyces graminis (Ophiobolus) Zgorzel podstawy źdźbła OBJAWY Małe, zapadnięte plamki wielkości od 50 do 100mm przekroju z wyblakłymi lub brązowawymi przebarwieniami. W dalszym przebiegu choroby występuje powiększenie plam i w konsekwencji obumieranie zaatakowanych grzybem traw (najbardziej podatna jest tutaj mietlica). ZWALCZANIE Należy unikać przesycenia gleby wapnem oraz nadmiernego wzbogacenia gleby składnikami odżywczymi, unikać przenawożenia. Laetisaria fuciforme (Corticium) Czerwona nitkowatość OBJAWY W mokrych, wilgotnych warunkach pogodowych dochodzi do wykształcenia drobnych, wybarwionych na różowo plamek grzybni; Torebki (wypustki) liści sklejają się; następnie pojawiają się rozgałęzienia utkanej jak sieć nici czerwieni koralowej, wędrującej wzdłuż liści na kształt pajęczyny. Najbardziej podatna jest tutaj kostrzewa czerwona (Festuca rubra). ZWALCZANIE Polepszyć zaopatrzenie w składniki odżywcze; przede wszystkim nawożenie azotem w połączeniu z dawkami wapnia i fosforu. Dobre przewietrzenie gleby i niezbyt niskie koszenie zapobiegają rozprzestrzenianiu się choroby. PIELĘGNACJA 68
RkJQdWJsaXNoZXIy NTUzMjU=